Czy wiesz że?
KERAMZYT to gliniane kuleczki wypalone w wysokiej temperaturze (1150 stopni), powodującej pęcznienie specjalnego rodzaju gliny.
KERAMZYT to gliniane kuleczki wypalone w wysokiej temperaturze (1150 stopni), powodującej pęcznienie specjalnego rodzaju gliny.
Ceramiczna osłona każdej kulki skrywa porowatą strukturę wewnętrzną przypominającą ciemny pumeks. Zamknięte pory (pęcherzyki powietrza) stanowią skuteczny izolator cieplny.
Nie możesz czegoś znaleźć na naszej stronie?
W ostatnich latach pojęcie "ekologia" zrobiło karierę w Polsce, podobnie jak nieco wcześniej na Zachodzie. Żywność, produkty, materiały (także budowlane), określane jako "ekologiczne" czy "wytwarzane ekologicznie", kojarzą się nam w sposób jednoznacznie pozytywny. Zdarza się, że słowa te są nadużywane - przykładem było określenie "ekologiczna" benzyna, brzmiące mniej więcej tak, jak "zdrowotne papierosy".
TERMOIZOLACYJNOŚĆ
Termoizolacyjność keramzytu to inaczej jego zdolność do izolowania cieplnego. Nie pogarsza się ona w istotny sposób wraz ze wzrostem zawilgocenia kruszywa. Badania laboratoryjne wykazały, że w warunkach średniowilgotnych (czyli typowych dla eksploatowanego budynku) współczynnik lambda keramzytu wynosi 0,10 W/mK. Przy długotrwałym działaniu wilgoci bez możliwości wysychania kruszywo pogarsza swoją izolacyjność maksymalnie do 0,16 W/mK. Wewnętrzne zamknięte pory nie dopuszczają wilgoci, a zawilgoceniu ulega jedynie zewnętrzna powłoka granulki.
PAROPRZEPUSZCZALNOŚĆ
Paroprzepuszczalność to zdolność do wyprowadzania pary wodnej przez przegrody budowlane. W wypadku ściany z keramzytu ten współczynnik jest trzykrotnie wyższy (czyli korzystniejszy) niż dla ściany z gazobetonu i prawie siedmiokrotnie wyższy niż ściany z ceramiki. Wyroby z keramzytu zawdzięczają tę właściwość porowatej strukturze. Kruszywo keramzytowe połączone zaczynem cementowym pozostawia wiele małych kanalików, którymi bez trudu przemieszcza się para wodna. Łatwe odprowadzanie pary wodnej to również łatwe wysychanie wyrobu, a co za tym idzie - utrzymywanie korzystnego poziomu termoizolacyjności.
ODPORNOŚĆ NA GRZYBY I PLEŚNIE
Keramzyt produkuje się w procesie wypalania w wysokiej temperaturze dochodzącej do 1200°C, w której następuje neutralizacja wszystkich domieszek organicznych. Brak czynnych składników organicznych oznacza brak pożywki dla rozwoju grzybów. Dodatkowo bardzo szybkie wysychanie wyrobu wynikające z paroprzepuszczalności uniemożliwia rozwój struktur mykologicznych, którym jest potrzebna głównie wilgoć.
ODPORNOŚĆ NA GRYZONIE
W wypełnieniach z keramzytu nie gniazdują, nie przebywają i nie rozmnażają się żadne zwierzęta. Odporność tego kruszywa na gryzonie wynika z szorstkiej struktury zewnętrznej granulatu, który działa na sierść zwierząt jak papier ścierny. Keramzyt nie jest przez zwierzęta niszczony, tak jak to się zdarza na przykład w izolacjach ze styropianu. Ponadto nie ma żadnych właściwości odżywczych, które mogłyby przyciągnąć gryzonie.
IZOLACYJNOŚĆ AKUSTYCZNA
Izolacyjność akustyczna to kolejna cecha wynikająca z porowatej struktury wewnętrznej keramzytu. Przy stosunkowo małym ciężarze objętościowym przegród z keramzytobetonu uzyskuje się izolacyjność akustyczną Rw nawet na poziomie 58 dB przy 18 cm grubości ściany z bloczków. Ponadto już 5-cio centymetrowa warstwa keramzytu ułożona na stropie poprawia izolacyjność o 3 dB.
OGNIOODPORNOŚĆ
Keramzyt to materiał niepalny, zakwalifikowany do klasy A1. Podobną właściwość mają wyroby z keramzytobetonu. W trakcie pożaru nie wydzielają się z nich żadne szkodliwe substancje. Odporność na ogień materiałów konstrukcyjnych z keramzytobetonu przekracza 4 godziny, a cieńszych elementów do budowy ścian działowych - 3 godziny. To czas, który umożliwi ewakuację ludzi i zwierząt oraz ratowanie wyposażenia z pomieszczeń oddzielonych od pożaru ścianą z keramzytobetonu.
ODPORNOŚĆ NA ZWIĄZKI CHEMICZNE
W trakcie wypalania następuje chemiczne wyjałowienie keramzytu. W kruszywie nie pozostają żadne składniki, które mogłyby wchodzić w reakcje chemiczne i niekorzystne oddziaływać. Keramzyt to ceramika, a najczęściej stosowanymi wyrobami mającymi kontakt z chemikaliami w laboratoriach obok szkła są właśnie kamionkowe (ceramiczne) zlewy, tygle, rury kanalizacyjne itp.
WYTRZYMAŁOŚĆ
Badania wykazują, że wytrzymałość keramzytu na miażdżenie przekracza 0,75 MPa i jest kilkakrotnie większa niż wytrzymałość innych materiałów izolacyjnych, takich jak styropian czy wełna mineralna. Keramzyt znalazł zastosowanie w budownictwie drogowym. Wykonane z niego wypełnienia bez problemu przenoszą obciążenie związane z konstrukcją drogi oraz poruszającymi się po niej pojazdami.
MROZOODPORNOŚĆ
Wielokrotne zamrażanie i rozmrażanie keramzytu nie powoduje ubytków jego masy ani pogorszenia wytrzymałości kruszywa czy wyrobów keramzytobetonowych. Dzieje się tak dlatego, że wilgoć pozostająca jedynie na zewnętrznej powierzchni keramzytu nie powoduje jego destrukcji podczas zamrażania i rozmrażania. Wyroby z keramzytobetonu mogą być wystawione na działanie wilgoci i mrozu. Przykładem tego typu wyrobów są keramzytobetonowe donice zewnętrzne lub budowane z keramzytu ściany akustyczne. Nawet po wielu latach takie elementy nie wykazują śladów zniszczeń spowodowanych czynnikami atmosferycznymi.
OCHRONA RADIESTEZYJNA
Izolacyjność radiestezyjna to zdolność do neutralizacji niekorzystnego oddziaływania fal promieniowania pochodzącego z cieków wodnych. Izolacyjność keramzytu od cieków wodnych wynika - podobnie jak przy izolacji akustycznej - ze skutecznego i wielokrotnego odbicia fali w porowatej strukturze materiału.
e-mail:
[email protected]
tel.
tel. 790 230 525